Lista zabiegów:

1. Laparoskopia ginekologiczna

Laparoskopia ginekologiczna to metoda diagnostyczno-zabiegowa, umożliwiająca zbadanie narządów rodnych kobiety oraz, w przypadku zdiagnozowania nieprawidłowości, wykonanie zabiegu usunięcia ognisk chorobowych. Zastosowanie laparoskopii w ginekologii jest bardzo szerokie, m.in. w celu :

– rozpoznania i usunięcia ognisk endometriozy

– zlokalizowania i usunięcia zrostów wewnątrzbrzusznych i okołojajowodowych

– usunięcia mięśniaków macicy

– usunięcia torbieli i guzków w obrębie narządów rodnych

– oceny drożności jajowodów

– oceny budowy i położenia narządów rodnych.

Wskazania do zabiegu laparoskopii:

– zdiagnozowana niepłodność

– zmiany w obrębie narządów rodnych (guzki, torbiele, mięśniaki, zrosty)

– podejrzenie wad rozwojowych narządów rodnych

– stwierdzona endometrioza

– niewyjaśnione dolegliwości bólowe w obrębie miednicy

– nieprawidłowe krwawienia

– podejrzenie ciąży pozamacicznej.

2. Histeroskopia

Histeroskopia jest małoinwazyjną metodą endoskopową, wykorzystywaną w diagnostyce i leczeniu niepłodności, nawracających poronień, a także nieprawidłowości i schorzeń w obrębie macicy. Zabieg polega na wprowadzeniu przez pochwę i kanał szyjki macicy do wnętrza macicy histeroskopu – urządzenia optycznego wyposażonego w system soczewek i kamerę cyfrową, które pozwalają dokładnie obejrzeć jamę macicy, a także specjalne mikronarzędzia umożliwiające przeprowadzenie zabiegu.

Histeroskopia diagnostyczna

Zabieg przeprowadzany jest w pozycji ginekologicznej. Przez pochwę i szyjkę macicy do jamy macicy lekarz wprowadza delikatnie histeroskop. Następnie wnętrze macicy zostaje wypełnione solą fizjologiczną, która ułatwia obserwację powierzchni endometrium oraz ujść macicznych jajowodów. Zabieg wykonywany jest w krótkotrwałym znieczuleniu ogólnym, podawanym dożylnie. Niedogodności związane z zabiegiem można porównać do zwykłego badania ginekologicznego. Pacjentka bezpośrednio po zabiegu może wrócić do domu.

Wskazaniem do histeroskopii diagnostycznej są:

– trudności z zajściem w ciążę (niepłodność)

– problemy z donoszeniem ciąży (nawracające poronienia)

– nieprawidłowości w budowie macicy

– podejrzenie przerwania ciągłości ściany macicy

– zaburzenia cyklu menstruacyjnego

– krwawienia niewiadomego pochodzenia

– zmiany rozrostowe endometrium

– zrosty, mięśniaki podśluzówkowe, polipy, przegrody.

Histeroskopia zabiegowa

Histeroskopia zabiegowa ma zastosowanie w leczeniu stanów chorobowych wykrytych w czasie histeroskopii diagnostycznej (mięśniaki, polipy, przegrody, zrosty), a także w celu pobrania materiału do badania histopatologicznego. Zabieg wykonywany jest bezpośrednio po histeroskopii diagnostycznej. Lekarz, przez tulejkę histeroskopu, wprowadza mikronarzędzia, którymi wykonuje czynności zabiegowe.

Wskazania do histeroskopii zabiegowej:

– usuwanie zrostów,

– usuwanie mięśniaków podśluzówkowych,

– usuwanie polipów endometrialnych

– korekcja wrodzonych wad macicy, np. usunięcie przegrody macicy

– pobranie wycinków z błony śluzowej do badania histopatologicznego.

3. Zabiegi lecznicze w nietrzymaniu moczu

Celem zabiegu jest zwykle podparcie cewki moczowej lub umocowanie szyi pęcherza moczowego (TOT , TVT).

Najczęściej wykonywane zabiegi polegają na wprowadzeniu pod cewkę moczową specjalnej taśmy, w celu uniesienia i podparcia cewki moczowej i jej połączenia z pęcherzem. Są to tzw. zabiegi pętlowe (inny termin to „zabiegi slingowe”). Taśma najczęściej wykonana jest z materiału syntetycznego, może jednak być również uformowana z tkanki własnej pacjentki (z powięzi). Metoda ta jest mało inwazyjna, wymaga niewielkiego nacięcia tkanek pochwy i zwykle wykonywana jest w znieczuleniu innym niż ogólne.

Za pomocą najnowszych technik i zestawów operacyjnych właściwy zabieg zakładania pętli z taśmy można wykonać w ciągu kilku minut. Wyraźna poprawa w zakresie nietrzymania moczu stwierdzana jest w ciągu 48 godzin, a okres rehabilitacji wynosi 2-6 tygodni, i po tym czasie można wrócić do zwykłej aktywności fizycznej. Wyleczenie, czyli ustąpienie nietrzymania moczu, uzyskuje się u ok. 80% kobiet, a u dalszych kilkunastu występuje poprawa.

4. Operacje Ginekologiczne:

● Przezbrzuszne usunięcie macicy

● Przezpochwowe usunięcie macicy

● Wyłuszczenie mięśniaków

● Amputacja trzonu macicy

● Fundectomia

● Usunięcie jajnika lub jajowodu

● Usunięcie przydatków

● Usunięcie torbieli jajnika

● Usunięcie ciąży pozamacicznej

● Uwolnienie zrostów

● Operacje plastyczne pochwy i krocza

● Operacje w nietrzymaniu moczu -TOT operacje pętlowe.

● Amputacja szyjki macicy

● Konizacja szyjki macicy

● Wycięcie torbieli Bartholina

● Marsupializacja torbieli Bartholina

● Proste wycięcie sromu

● Laparoskopowe usunięcie macicy

● Laparoskopowa amutacja trzonu macicy

● Laparoskopowe usunięcie mięśniaków

● Laparoskopowe usunięcie zrostów

● Laparoskopowe usunięcie torbieli endometrialnych

● Laparoskopowe usunięcie ognisk endometriozy

● Laparoskopowe usunięcie niezłośliwych guzów jajnika

● Laparoskopowa diagnostyka niepłodności – ocena drożnośći jajowodów.

Histeroskopia diagnostyczna:

● Diagnostyczna biopsja endometrium, trudności z zajściem w ciążę (niepłodność) , problemy z donoszeniem ciąży (nawracające poronienia) , nieprawidłowości w budowie macicy

● Podejrzenie przerwania ciągłości ściany macicy

● Zaburzenia cyklu menstruacyjnego

● Diagnostyka nieprawidłowych krwawień z dróg rodnych

● Zmiany rozrostowe endometrium.

Histreoskopia zabiegowa:

● Elektroresekcja polipów endometrium, mięśniaków podśluzówkowych , uwolnienie zrostów , ablacja endometrium , usunięcie przegrody macicy

● Abrazja diagnostyczna

● Biopsja szyjki macicy.